Jim Byrnes – Six Trick Pony
Hij staat op zijn kant, op zolder. Een rotding is het om van boven te halen en weer op te bergen. De smalle gang maakt dat je hem op zijn kant moet beuren het geen weer tot gevolg heeft dat je er niet overheen kunt kijken zodat je geen zicht hebt op de "Fawlty-Towers-trapjes" richting de zolder van de Sociëteit. Geschaafde knokkels zijn het gevolg wanneer het handgemaakte grijze artiestentrapje na een muziekavond weer -zwalkend door de gestucte gang- op zijn rustplek wordt gezet.
Jim Byrnes (1948, St.Louis , woont in Vancouver) was samen met zijn Sojourners een van de artiesten die middels dat trapje ons podium betraden. Een avond om door een ringetje te halen, wanneer u erbij was, in mei 2009, kunt u dat volmondig bevestigen. 2014: vijf jaar en drie albums verder. Op "Everywhere West" brengt hij een eerbetoon aan de blueshelden uit zijn jeugd. (Samen met een vriend bezocht hij in 1964 een concert van Jimmy Reed –in gold suit !- in St.Louis.) Op "I hear the wind in the wires" komen songs van o.a. Nick Lowe, Tom Waits en Marty Robbins voorbij, uiteraard gekruid naar Jim Byrnes/Steve Dawson recept. Zijn hommage aan zijn jarige geboortestad "St.Louis Times" staat op punt van verschijnen…misschien heeft hij het bij zich…Zonder de Sojourners zal het accent dit keer nóg meer op de prachtige schuurpapieren (160P) stem van Jim liggen. De kwaliteit van de begeleidingsband zal niet ter discussie staan, dat is het Black Hen -label wel aan zijn stand verplicht. De oplettende kijker zal tevens opvallen dat genoemd trapje op de 26e feb. een uitbreiding heeft ondergaan, in 2009 speciaal voor Jim vervaardigt, ook dié mag dit keer van de zolder naar beneden. Podium vrij voor Jim Byrnes met zijn Gibson Hummingbird én Compadres.
- Maple blues awards 2014: Best male vocalist: Jim Byrnes.