Salt as Wolves.

“Now you know how to play, you got to learn what nót to play” luidde  Dizzy Gillespie’s welgemeende advies aan zijn big band solisten. Foucault bewijst op zijn laatste kunststuk er een meester in te zijn. “Salt as Wolves” sluit aan bij de delta blues van John Lee Hooker en Big Bill Broonzy, meer van nu, hoor je er John Hiatt in doorschemeren. (Don Henley- van de Eagles- is fan.)
Jeffrey’s songs ademen een rauwe puurheid die door zijn sublieme begeleiders perfect wordt ondersteund. “Salt as Wolves”, de titel van zijn laatste (10e) cd., roept ook een dergelijk gevoel van rauwheid op. Goed vertalen is lastig-het werkt meer associatief.
Desolate landschappen doemen op bij beluistering. Van al het moois dat hij heeft gemaakt blijft deze plaat misschien wel het dichts bij de man zelf. “A Young man with an old soul”aldus the Newyork Times. Country-ballads, rock’roll, folk; met delta blues als cement tussen de rotsblokken.
Verbazingwekkend is de constante kwaliteit van zijn werk: Ghost Repeater, Stripping Cane, Cold Satelite, Horse Latitudes en Shoot the Moon right between the Eyes (John Prine songs)
-het staat allemaal nog steeds als een huis- Vákwerk met een hoofdletter, niets meer en niets minder.
Het wordt geen half werk, de 13e Maart, companen Eric Heywood, Billy Conway, Jeremy Moses en eega Kris Delmhorst staan garant voor een bedding waar Jeffrey zijn vingers bij aflikt (en u de uwe).
Singer-songwriter  Kris Delmhorst , we kennen haar nog van het prachtige “Strange Conversations”, verzorgt het voorprogramma.
Wij verzorgen perfecte omstandigheden voor deze supergroep.
Dit gaat ons nog lang heugen, laat het u niet ontgaan. Kom genieten.

Bezetting:
Eric Heywood: Pedal Steel / electric guitars.
Jeremy Moses Curtis: Bass.
Kris Delmhorst: Backing vocals/guitar.
Billy Conway (ex. Morphine!): Drums.
Jeffrey Foucault: Vocals/acoustic guitars.